Η αγία μου τριάδα

Ο Ελύτης είχε πει κάποτε «Να χαίρεσαι τρια πράγματα στη ζωή σου, την καλή υγεία, δυο φίλους και μια αγάπη»...

Εκτός αν διαθέτετε υπεράνθρωπες ιδιότητες, στην μάχη σας για ισορροπία στη ζωή, θα χρειαστείτε συμμάχους. Ο Superman είχε τον Olsen, ο Batman είχε τον Alfred. Καθώς δεν είμαι υπερήρωας, χρειάζομαι περισσότερους από έναν. Έχω δίπλα μου περισσότερο κόσμο από όσο θα ήλπιζα, πρόθυμο να με υποστηρίξει, να με βοηθήσει, να με καταλάβει και κυρίως να με αποδέχεται και να με αγαπάει για αυτό που είμαι. Και πριν και μετά.

‘Ετσι λοιπόν, έχω και την «Αγία Τριάδα» μου. Αυτή η μαγική μου τριάδα που είναι εκεί για εμένα πάντα, θαρρείς από πάντα. Η δύναμη πυρός αυτής της τριάδας είναι ασυναγώνιστη. ‘Εχουμε μοιραστεί μεγάλες και μικρές στιγμές μαζί. Καθημερινής τρέλας αλλά και εμπειρίες ζωής. Έχουμε περάσει πολλά μαζί αλλά και η κάθε μια μόνη της και έχουμε σταθεί όρθιες. Όλες. Πότε από μόνες μας πότε βάζοντας ένα χεράκι πότε τραβώντας από το μαλλί. Μα πάντα εκεί. Μαζί.

Ακούραστες, αστείρευτες και κυρίως ανιδιοτελείς.

‘Ανευ όρων. Χωρίς γιατί και πώς.

Που θα μου χαϊδέψουν και θα μου τραβήξουν τα αυτιά, κατά πως προστάζει η περίσταση.

Που θα στηρίξουν τις αποφάσεις μου, ακόμη και τις λάθος, αφού πρώτα με έχουν βρίσει σχετικά... με σχόλια «μ’ εσένα που έμπλεξα»... και «πόσο ηλίθια είσαι»....

Που θα γελάσουν μαζί με εμένα με τα χάλια μου και θα επικεντρώσουν την προσοχή τους στα δυνατά μου σημεία, καταφέρνοντας πολλές φορές να με κάνουν να ξεχάσω την δυσκολία μου.

Που θα τις κοιτάξω για να εμπνευστώ να πάω παρακάτω.

Που θα σκεφτούν για εμένα όταν ο εγκέφαλός μου μπλοκάρει.

Που θα με συμβουλεύσουν χωρίς να περιμένουν κάτι. Όπως η μαμά μου.

Που θα με προστατεύσουν όταν το κρίνουν σκόπιμο.

Που θα μου πουν αλήθειες όσο επώδυνες κι αν είναι.

Που θα μου πουν «προχώρα, μπορείς» την στιγμή που θα τρέμουν τα γόνατά μου.

Που αν τα πράγματα πάνε πολύ λάθος, θα λένε ιστορίες στα παιδιά μου για τη μαμά τους και θα έχουν το νου τους ότι όλα θα είναι όπως πρέπει.

Που μπορούμε να περνάμε χρόνο μαζί, μετά από τόσα χρόνια και ποτέ να μη μας φτάνει.

Γιατί ξέρω οτι δεν είμαι ποτέ μόνη μου, ακόμη κι όταν δεν τις βλέπω.

Γιατί θέλω να τους μοιάσω.

Γιατί τις θαυμάζω.

Γιατί τις αγαπώ.

Αυτές οι τρεις: Τόνια, Εύη, Χρύσα (με σειρά εμφάνισης στην ζωή μου).

Σας ευχαριστώ Αγία μου Τριάδα. Είστε αναντικατάστατες.

Photo by Brett Sayles from Pexels