Υπάρχουν και χειρότερα
Από την ημέρα που διαγνώστηκα με Πολλαπλή Σκλήρυνση πριν από 7 και κάτι χρόνια, έχω γίνει δέκτης αυτού του εξωφρενικού σχόλιου. Όχι μια φορά. Παραπάνω. Η τελευταία ήταν εχθές. Δεν πιστεύω οτι θα πρέπει να είμαι ευγνώμων γιατί υπάρχουν και χειρότερα. Στην πραγματικότητα, νιώθω μια έκρηξη οργής κάθε φορά που κάποιος ξεστομίζει κάτι τέτοιο εκ του ασφαλούς. Πάντα αναρωτιόμουν τι είδους άνθρωπος θα πρέπει να είσαι, που την στιγμή που κάποιος σου περιγράφει την δυσκολία του εσύ, έτσι απλά κι ανάλαφρα, ξεστομίζεις την μπούρδα «υπάρχουν και χειρότερα». Εννοώ εκτός από βλαξ. Τι άλλο είσαι. Τι άλλο κρύβεται εκεί, στην κάτω πλευρά το παγόβουνου.
Αγαπημένοι μου απαισιόδοξοι μπουρδολόγοι, σας έχω νέα. Ενοχλητικά νέα ίσως. Υπάρχουν και καλύτερα. Κάποιοι τα θεωρούν δεδομένα. Μεταξύ αυτών κι εγώ μέχρι πριν από μερικά χρόνια. Έχει ένα καταπληκτικό κεφάλαιο ο Στέφανος Ξενάκης στο βιβλίο του «Το Δώρο» επάνω σε αυτό. Ταυτίστηκα με το σημείο που περιγράφει το πρωινό ξύπνημα, το περπάτημα προς το μπάνιο, το ντους με ζεστό νερό, τις βασικές ανέσεις. Πάω στοίχημα οτι δεν σας πέρασε ποτέ από το μυαλό οτι ένα πρωί, μπορεί να ξυπνήσετε και να μη είστε ποτέ ξανά υγιής. Ποτέ. Και δεν το εύχομαι σε κανέναν. Όμως, αν συνέβαινε, πώς θα αισθανόσασταν αν κάποιος σας έλεγε: «για φαντάσου να μην ξυπνούσες καθόλου»? Ουπς...
Προφανώς και υπάρχουν πολλές απαντήσεις σε αυτό το ερώτημα. Και, όσο βαρύ και αν ακούγεται, ίσως να είναι και προτιμότερο μερικές φορές το να μην ξυπνήσεις. Σπάνιο, ακραίο σενάριο, όμως υπαρκτό. Επίσης, προφανώς και μέχρι σήμερα έχουμε όλοι επιβιώσει από τις χειρότερες μέρες μας. Μέρες που πιστεύαμε οτι δεν θα ξημερώσουν ποτέ. Και να, που είμαστε ακόμη εδώ, στη σκηνή που λέει και το τραγούδι. Με νίκες, με ήττες, με απώλειες, με συμβιβασμούς, με θάρρος και πίστη στα καλύτερα. ‘Οχι στα χειρότερα που υπάρχουν. Στα καλύτερα.
Οπότε, πριν σκεφτείτε να μας κουνήσετε το δάχτυλο ή να μας χτυπήσετε φιλικά στον ώμο, επειδή «υπάρχουν και χειρότερα αδερφέ, κουράγιο», φροντίστε να το πρεσβεύετε αυτό που μας συμβουλεύετε. Η στάση ζωής σας να το υποστηρίζει. Γέμισε η ζωή μας από εμψυχωτές της θεωρίας. Κάτι σαν ανιματέρ δηλαδή... αλλά με εσάνς φιλόσοφου.
Photo by Banter Snaps on Unsplash
